پاسخ متغیرهای تنظیم کننده گلوکز و گرلین تام و آسیل دار پلاسما به تمرین مقاومتی شدید در حالت سیری و ناشتایی در مردان جوان

گرلین در هومئوستاز انرژی، تنظیم وزن بدن و متابولیسم گلوکز نقش دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای شدید بر سطوح گرلین تام و آسیل دار پلاسما متعاقب ناشتایی و وعده غذایی پرکربوهیدرات در مردان جوان سالم بود. چهل دانشجوی پسر تربیت بدنی با میانگین سنی 08/1± 10/22 سال و نمایه توده بدنی 33/0 ± 02/21 کیلوگرم بر متر مربع به طور تصادفی در دو گروه تجربی و دو گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های تجربی یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه را در دو حالت ناشتایی و متعاقب صبحانه پرکربوهیدرات انجام دادند. برای تهیه صبحانه پرکربوهیدرات، با استفاده از روش هریس بندیکت (Harris-Benedict)، ابتدا میزان متابولیسم استراحت و کل کالری مورد نیاز شبانه روز برای هر فرد محاسبه شد، سپس 20 درصد مقدار محاسبه شده کل، به عنوان کالری مورد نیاز وعده صبحانه در نظر گرفته شد. نمونه های خونی  قبل و بلافاصله پس از تمرین جهت اندازه گیری سطح پلاسمایی متغیرهای مورد مطالعه جمع آوری شد. نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس دو سویه نشان داد، سطوح گرلین آسیل دار و گلوکز پلاسما متعاقب تمرین در هر دو گروه ناشتا و تغذیه پر کربوهیدرات در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری یافت (مقادیر P به ترتیب 03/0 و 04/0)، اما سطوح گرلین تام، انسولین، کورتیزول و هورمون رشد تغییر معنی داری نشان نداد. به نظر می رسد گرلین آسیل دار در مقایسه با گرلین تام، به تغییرات انرژی بدن حساس تر باشد و افزایش آن تلاشی در جهت افزایش اشتها و جبران نمودن ذخایر از دست رفته انرژی بدن حین تمرین باشد.